Όλα ξεκίνησαν από εδώ στο Ίλιον, Αττικής, Ελλάδας στο Λύκειό μου. (1ο ΓΕΛ ΙΛΙΟΥ). Μια μέρα, συζητώντας με καθηγητές μου είπαν ότι συμμετέχουμε στο πρόγραμμα και μου εξήγησαν πώς οργανώνεται ένα τέτοιο πρόγραμμα.

Μετά από μερικούς μήνες καθηγητές από πέντε ευρωπαϊκές χώρες ήρθαν εδώ στην Αθήνα ώστε να παρευρεθούν σε ημερίδα που οργανώθηκε από τους έλληνες καθηγητές του προγράμματος. Ήμουν στο ξενοδοχείο σε περίπτωση που οι Ισπανοί  καθηγητές με χρειάζονταν , γιατί εκτός από αγγλικά μιλάω και ισπανικά. (Η αλήθεια είναι ότι ένιωσα ως ερασιτέχνης διερμηνέας).

Αφού λοιπόν μίλησα με αυτούς αλλά και άλλους καθηγητές από διαφορετικές χώρες, σύντομα συνειδητοποίησα ότι με ενδιέφερε να συμμετέχω στο πρόγραμμα. Συζήτησα τις σκέψεις μου με την καθηγήτριά μου κα Βάννα Κοσμάτου και έγινα μέλος της ελληνικής ομάδας. Μερικές ασκήσεις που έκανα -οι οποίες μπορούν να βρεθούν στο διαδίκτυο- με έκαναν τόσο χαρούμενο. Βρήκα την ευκαιρία να δω πώς ζούνε οι άλλοι έφηβοι στις χώρες του, τις συνήθειές τους, τα φαγητά τους κτλ.

Στην πραγματικότητα όμως υποθέτω ότι αυτή είναι η ουσία του προγράμματος Erasmus.. Να φέρνει ανθρώπους από διαφορετικά μέρη, με διαφορετικές γλώσσες, συνήθειες και παραδόσεις πολύ πιο κοντά από ότι κάποιος θα μπορούσε να φανταστεί. Γι' αυτό αγαπώ το πρόγραμμα. Λοιπόν, για να είμαι ειλικρινής κάτι συνέβη που με έκανε να αγαπήσω το Erasmus+ ακόμα πιο πολύ και αυτό είναι.

Ένα ταξίδι σε άλλη χώρα (Ρουμανία): Σχεδόν πριν 3 εβδομάδες, εγώ, 10 συμμαθητές μου και 3 καθηγητές μου επισκεφτήκαμε την Ρουμανία εξαιτίας του προγράμματος. Και αυτός είναι ο κύριος λόγος που γράφω τώρα.

Το ταξίδι ήταν απλά υπέροχο! Επισκέφτηκα εντυπωσιακά τοπία, έμαθα κομμάτια της τοπικής ιστορίας και τους τοπικούς θρύλους, γεύτηκα την τοπική κουζίνα, είδα πώς ζούνε οι ντόπιοι και τι τείνουν να κάνουν ενώ ακόμα μπόρεσα και μίλησα με παιδιά από άλλες χώρες, συμμετείχα σε δραστηριότητες, έμαθα τις συνήθειές τους, πράγματα για τα σχολεία τους και για άλλα εκπαιδευτικά συστήματα τους, διαφορετικά από αυτά που έχουμε στην Ελλάδα, μπόρεσα να μιλήσω αγγλικά και ισπανικά που είναι χρήσιμο για όποιον δεν θέλει να ξεχάσει τις γλώσσες που ξέρει. Συν το ότι περάσαμε ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ με τα άλλα παιδιά.

Πιθανόν αυτό να ήταν το ωραιότερο και σημαντικότερο μέρος του ταξιδιού.

Έκανα νέους φίλους με τους οποίους ακόμα μιλάω παρότι είμαστε απασχολημένοι από τα προγράμματά μας. Μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο και πηγαίναμε σε διάφορα μέρη της Τρανσυλβανίας  με την ισπανική ομάδα, την ιταλική και την τουρκική κάτι που μας έκανε να έρθουμε ακόμα πιο κοντά αφού περνάγαμε όλη μας την μέρα μαζί, όχι ότι θέλω να ξεχάσω την ουγγρική ομάδα που παρότι έμεναν σε άλλο ξενοδοχείο, συνεργαστήκαμε εξίσου καλά.

Με το να μοιραζόμαστε γνώμες και πεποιθήσεις  γύρω από διάφορα ζητήματα κατάλαβα πως παρότι έχουμε πολιτιστικές διαφορές όλοι έχουμε κοινές προσδοκίες, φιλοδοξίες, όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Ήταν φανερό ότι καθένας είναι μοναδικός. Καθένας έχει κάποια μοναδικά ταλέντα. Καθένας είναι ξεχωριστός. Και ο καθένας χωριστά θα μου λείψει.

Ο χρόνος περνά, είναι αλήθεια. Οι αναμνήσεις όμως όχι.  Μένουν κολλημένες στο νου μας. Αλλά αυτό είναι καλό. Είναι καλό να θυμόμαστε τα καλά πράγματα της ζωής.  Το μόνο κακό από όλη την ιστορία είναι πως πιθανότατα δεν θα ξαναδώ άτομα που συνάντησα στην Ρουμανία και πέρασα εκπληκτικά. Ωστόσο, ακόμα και αν δεν τους ξαναδώ, είμαι σίγουρος πως δεν θα τους ξεχάσω ποτέ. Η απουσία των νέων μου φίλων με πονάει. Δεν το αρνούμαι. Στην χώρα μου και ίσως και σε άλλες χώρες λέμε ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και όλα τα γιατρεύει. Υποθέτω πως ισχύει,  αλλά σε αυτήν την περίπτωση ο χρόνος δεν θα γιατρέψει την επιθυμία μου να ξαναδώ τους νέους μου φίλους. Αντιθέτως θα μας κάνει πιο ανυπόμονους να δούμε ο ένας τον άλλον ξανά.

Είναι 3 το πρωί, Κυριακή, 11η Οκτωβρίου του 2015. Μόλις συνειδητοποίησα ότι πέρασα την μισή μέρα να σκέφτομαι  κάθε στιγμή της εκδρομής μου και στο τι να γράψω. Η εμπειρία μου από το Erasmus+ ήταν απλά φανταστική. Θα υπάρξουν κι άλλες, είμαι πολύ σίγουρος γι αυτό.

Σε αυτό το σημείο, ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΣΥΝΕΒΑΛΕ ΣΤΟ ΝΑ ΕΧΩ ΕΥΛΟΓΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΟΛΗΣ ΜΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Σας το χρωστάω με πολλή αγάπη από την Αθήνα, Ελλάδα