Ονομάζομαι Γιάννης Δουλγεράκης και σπουδάζω στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Αν κάποιος με ρωτούσε πώς μου ήρθε να πάρω την απόφαση να μετακινηθώ σε Πανεπιστήμιο κάποιας άλλης χώρας, με το πρόγραμμα Erasmus+, θα με γυρνούσε πίσω στο 2010. Η πρώτη συζήτηση είχε γίνει αρκετό καιρό πριν πραγματοποιήσω την επιθυμία μου, με μία φίλη να μου συστήνει το πρόγραμμα και να με βάζει σε σκέψεις. Τελικά, το ακαδημαϊκό έτος 2013-2014 οι δηλώσεις άνοιξαν και εγώ βρέθηκα στο γραφείο διεθνών σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης, με την αίτηση μου στο χέρι, έτοιμος να την παραδώσω και να ξεκινήσει μία πρωτόγνωρη μέχρι στιγμής εμπειρία για μένα. Το άγχος για το άγνωστο και η παράλληλη ανυπομονησία μου για αυτό, ήταν τα κύρια συναισθήματα του καλοκαιριού πριν την μετακίνηση μου. Όμως προτού το καταλάβω, η Ιταλία είχε γίνει το καινούριο μου σπίτι που θα άλλαζε την καθημερινότητά μου μέρα με την μέρα.

Το χειμερινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2014-2015 με βρήκε στην Castellanza της Ιταλίας, στο Πανεπιστήμιο Carlo Cattaneo, να σπουδάζω οικονομικά με ένα πλήθος ατόμων από κάθε σημείο της Γης. Ήρθα σε επαφή με αυτούς τους ανθρώπους, τους μίλησα, έμεινα μαζί τους, γέλασα, ταξίδεψα, έμαθα από αυτούς. Πήρα μία γεύση του τι θα πει να είσαι διαφορετικός από τους άλλους, πως είναι να είσαι Γάλλος, Ιταλός, Γερμανός, ακόμα και Αμερικάνος ή Αυστραλός. Μπροστά μου άνοιξε ένας άλλος δρόμος, αυτός της περιέργειας να γνωρίσω περισσότερο τον κόσμο και τελικά μέσω αυτών των ανθρώπων, έστω και στο ελάχιστο, κατάφερα να πάρω μία γεύση ώστε να καλύψω την περιέργειά μου. Όσο αφορά την οικοδέσποινα χώρα ,το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι και κατά την γνώμη μου τα λέει όλα, είναι ότι ήταν η καλύτερη αρχή που θα μπορούσα να κάνω. Είδα πόλεις και μέρη άγνωστα μέχρι στιγμής για μένα, εναρμονίστηκα μαζί τους και με τους ανθρώπους τους, είδα τις συνήθειες και τα έθιμά τους ενώ παράλληλα συμμετείχα σε αυτά σε κάθε ευκαιρία που μου δινόταν. Τελικά, την κάθε μέρα της παραμονής μου εκεί, σκεφτόμουν ότι αυτή η επιλογή ήταν η πιο σωστή που είχα πάρει ως τότε.

Η Ιταλία και παραμονή μου εκεί ήταν και θα είναι σταθμός για μένα όπως άλλωστε και για την πλειοψηφία των φοιτητών που έχουν μετακινηθεί με το πρόγραμμα Erasmus+. Ένα τεράστιο ευχαριστώ για την βοήθεια και την στήριξη της μετακίνησής μου, το οφείλω κυρίως στο γραφείο διεθνών σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης καθώς και σε αυτό της Ιταλίας και σε όλους όσους οργανώνουν και συντονίζουν το πρόγραμμα αυτό.