Ήταν Φλεβάρης του 1997, εικοσάχρονη φοιτήτρια της Νομικής του ΑΠΘ, με βαλίτσες φορτωμένες ρούχα, βιβλία, όνειρα και τον μπαμπά μου συντροφιά για τις πρώτες μέρες, έφτασα στις Βρυξέλλες.

20 χρόνια πριν, πολλά πολλά δεν ξέραμε. Καθοδήγηση δεν είχαμε. Προετοιμασία επίσης καμία.

Είχαμε όμως εκείνη την αστείρευτη όρεξη να γνωρίσουμε το άγνωστο, σε ξένη χώρα, σε ξενόγλωσσο πανεπιστημιο, ένα ταξίδι με συνεπιβάτες νέους, φοιτητές από κάθε σημείο της Ευρώπης.
Πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ευρωπαίοι πολίτες. Εκείνη την περίοδο συνειδητοποίησα τι σημαίνει αυτό και το Erasmus ήταν η ευκαιρία να βιώσω την αξία του.

Μαθήματα ευρωπαϊκού δικαίου, σκέψεις και ιδέες για μεταπτυχιακό, επισκέψεις στα θεσμικά όργανα της ΕΕ, ταξίδια (εκπαιδευτικά και μη) γύρω-τριγύρω, πάρτυ δι-ευρωπαϊκά, φίλοι Βέλγοι, Ιταλοί, Γάλλοι, Ισπανοί, Γερμανοί…
Το ταξίδι κράτησε μόνο ένα εξάμηνο.Αν είχα μυαλό τότε, σίγουρα θα κρατούσε παραπάνω.
Στην καρδιά μου όμως κρατάει 20 χρόνια.
Και από τύχη, ίσως περισσότερο και από επιλογή, πάλι εδώ βρίσκομαι, στις Βρυξέλλες, 20 χρόνια μετά.

Αφιερωμένο στις Κατερίνα,Φώφη, Μίλλυ τις φίλες μου, που μοιράστηκαμε εκείνη τη χρονιά παράλληλες Erasmus εμπειρίες, από Sienna, Cork και Bologna.

Η Ελένη Λιανού είναι Δικηγόρος-Σύμβουλος Περιφερειακής Ανάπτυξης-Μέλος του δικτύου “Ομάδα Ευρώπη”